خب اول یه سری توضیحات دیگه می دم ... در مورد کار با پاستل ... خب من اینجا باید یه اعترافی بکنم ... من یه بیماری پوستی دارم به اسم اگزما که حتما شنیدین اسمشو . یه خشکی خیلی شدیده به عبارتی .که به هیچ عنوان هیچ نوع مواد شیمیایی ، اعم از مواد رنگی و شوینده ها و موادی که تو نقاشی باهاش سر و کار داریم ، نباید به دستم بخوره . چون در این صورت خشکیش بیشتر می شه و زخم می شه ...تو کار با پاستل هم امیدوارم بدونین که چقدر اون گچ با پوست دست در ارتباطه و آخر کار رو مقوا چقدر باید از انگشتات جای محو کن استفاده کنی و .......و فکر نمی کنم لازم باشه که بگم تو تمام اون یکی دو ماه از سال که با کار با پاستل داشتیم ، تمام دستای من زخم بود !واسه همین هیچ وقت نمی تونستم با خیال راحت و دقیق و با حوصله کار پاستل انجام بدم چون همیشه همراه با کارش درد می کشیدم ... . خودمم می دونم که کارم تو پاستل ضعیفه ... شاید اگر این مشکلو نداشتم می تونستم اشکالاتمو از بین ببرم .

آل استار :

آقا این طراحی هم ماجرا داره در حد لالیگا !! یه روز ما طراحی داشتیم تو مدرسه ، بعد بچه ها مدل نیاووردن ! معلمه هم لج کرد گفت باید کفش بکشید ! ( کفش کشیدن ، اونم درستش خیلی خیلی سخته ! همه ی طراحی های من از کفش الان اشکال داره هنوز ! ) بعد گشت و گشت ، گیر داد به آل استارای من !! خداییش خیلی سخت بود کشیدنش ! اونم با اون همه بند و .... بعد نامرد (!) گرفت یه پارچه زیرش پهن کرد ( پارچه کشیدنم سخته ! آخه همش محوه و سایه اس ! اصلا خط نداره: ) این مدل رو هم به کفشا داد !!! مدلش خدایی خوشم نمیاد ازش . بعد فکر کنین تمام مدت من پا به رهنه پام رو دوتا نیمکت پهن بود داشتم طراحی می کردم !!!!! ) خلاصه اینه که اینجوریه ... !

کفشای مامانم :

در موردشون هیچی نگم بهتره ! این اولین کفشی بود که من تو عمرم کشیدم ! دقیقا اولی ! بعد که تموم شد ، یهو دیدم ، ا ! این چرا یه لنگش فرق داره !!! خودمم هنوز نفهمیدم چی شد که اینجوری شد !

این مدت که مسافرت بودیم تو جاده دم صبح این عکسا رو گرفتم :

دیگه نمیدونم کدوما بهتر از همه بودن ...شما بگین !

اینام آخرین طراحی های سال تحصیلی که گذشت ! .( می دونم داغونه ! به بزرگیه خودتون ببخشید ! دیگه بار اولمون بود ! )