سلام دوستان . به مناسبت نوروز ، کلی به خودمو تحت فشار قرار دادم تا بیام یه پستی اینجا بزنم ، از حالت رو به انقراض درش بیارم ! ( البته خدا وکیلی نتمم خراب بود ! ) خب .... متاسفانه ( به حال شما ! ) یا خوشبختانه ( به حال من ! ) این پست شما رو در مزیقه ( مذیقه !؟ مظیقه !؟ مزیغه !؟ ..... ) قرار می ده ! و اینجوریه که شما باید بنویسیدش .... ! ( با نظرات گلتون ! ) ممنون می شم جواب بدید ( البته کسایی که میشناسنم ! )
1. عدد 5 رقمی من چیه !؟
1.لوس 2.خودخواه 3.مغرور 4.نا امید 5. پر انرژی 6.خوشگل 7. نت دان ! 8. مهربون 9. بی تفاوت 10 . مظلوم
2. رنگ من !؟ رنگ وبلاگم !؟
3. از 10 به وبلاگم چه امتیازی می دی !؟
4. نظرت رو با یه کلمه در مورد موراد زیر بگو :
- قالب وبلاگم
- عنوان وبلاگم
-مطالب وبلاگم
-آواتارم
5. نظرت راجع به سال 89 تو یه کلمه !
ترسیدم زیاد تر بپرسم راستش ! فکر نمی کنم این پستم نظراتش زیاد بالا بره .... ولی بازم از کسایی که وقت خواهند گذاشت ممنون .
[ یکشنبه 89/12/22 ] [ 2:47 صبح ] [ شیوانا ]
آرزو دارم زندگی ام ،
اشکی باشد و لبخندی؛
اشکی که دلم را صفا بخشد و اسرار و پیچیدگی های حیات را به من بیاموزد ؛
اشکی که با آن ،
شریک اندوه دل سوختگان گردم ؛
و لبخندی که سرآغاز سرور و شادمانیام باشد.
می خواهم در اشتیاق ، بمیرم ؛ اما با دلمردگی زنده نباشم .
دوست دارم ژرفای وجودم ، تشنه ی محبت و زیبایی باشد ،
زیرا نظر کردم و دریافتم که کم خواهان دون همت ، نگون بخت ترین مردمان اند.
و ازهمه به زندان مادیات نزدیک تر ؛ و گوش سپردم و بشنیدم که ناله ی مشتاقان آرزومند،
از طنین سه گاه و چهار گاهخوش تر است .
عصرگاهان؛
شکوفه گلبرگ هایش را در هم می کشد ،
اشتیاقش را در بر می گیرد و میآرامد ؛
و چون سپیده فرا می رسد ،
لب می گشاید تا بوسه ی خورشد را دریابد .
از این رو زندگی گل ها ، همه اشتیاق وصال است و اشک و لبخند.
آب دریا بخار می شود،
فرا می رود،
گرد می آید،
ابری می شود
و بر فراز دشت ها وتپه ها به راه می افتد ،
تا آن که خنکای نسیمی را حس کند و گریان ، فرود آید؛
به دشت ها و جویبارها سرازیر شود
و به وطن نخستین خویش - دریا- بازگردد.
آری ... زندگی ابرها نیز گونه ای جدایی است و دیدار ؛ اشک ولبخند.
بدین سان،
روح نیز از روح کل جدا می افتد و به عالم ماده می آید ،
به سانابری که بر فراز کوه های اندوه؛ و دشت های شادی به حرکت در می آید ،
و آن گاه که به نسیم مرگ می رسد ، به جایگاهنخستین باز می گردد؛
به دریای محبت و زیبایی،
به سوی خداوند
[ سه شنبه 89/12/3 ] [ 7:18 عصر ] [ شیوانا ]
ye hese... ye darde ... ke faght bazia micheshanesh ....
agar darkesh nemikono ... nazar nade .....
[ چهارشنبه 89/11/13 ] [ 10:4 عصر ] [ شیوانا ]
چقدر دوست داشتم ، دیگران حرف هایم را بفهمند
...
و چقدر دوست داشتم
...
نگاه خیس مرا درک کنند
...
و چقدر دلم می خواست ، یک نفر به من بگوید ... :
چرا لبخند های تو آنقدر بی رنگ است ....
[ چهارشنبه 89/10/29 ] [ 1:25 عصر ] [ شیوانا ]
دوستم هانسزیمر حادثه شدیدی با موتور سیکلت داشتو دست راستش از کار افتاد.
" خوشبختانه من چپ دستم "
او این را در حالی گفت که داشت با مهارت برایم یک فنجانچای می ریخت .
" چیز هایی که می توانم با یک دست انجام دهمشگفت آور است"
با وجود آن که انگشت های دستشرا از دست داده بود در کم تر از یک سال آموخت که با یک هواپیما پرواز کند.
اما یک روز در هنگام پرواز در یک منطقه کوهستانی ،هواپیمایش دچار مشکل موتوری شد و سقوط کرد.
او زنده ماند ، اما از سر تا پا فلج شد . من او را در بیمارستان ملاقات کردم . او به من لبخند زد.
گفت :
"چیزمهمی اتفاق نیفتاده که خیلی مهم باشد . چه چیزی است که منباید تصمیم بگیرم که انجام دهم "
زبانم بند آمده بود !
فکر کردم که دوستم دارد فقط تظاهر می کند و وقتی که من بروماو شروع به گریه کرده و به وضع خود تاسف می خورد .این ممکن است همان چیزی باشد که او در آن روز انجام داد ، امااو هنوز تمام نشده بود ...
زندگی هنوز بعضی شگفتی های ظریف برایش ذخیره کرده بود ...
او زن زندگیش را در طی کنفرانس افرادمعلول ملاقات کرد...
او یک سیستم نوشتن دیجیتال که به دستورات صوتی پاسخ می داداختراع کرد ومیلیون ها کپی از کتابی که بسط سیستم جدید نوشته بودفروخت
در پشت جلد کتابش این نکته کوتاه را نوشت :
" قبل از آنکه فلج شوم ، می توانستم یکمیلیون کار مختلف را انجام دهم ،
اما اکنون فقط می توانم 990000 تای آنرا انجام دهم
اما چه شخص معقولی بخاطر 10000 چیزی کهدیگر نمی تواند انجام دهد
نگران است ، در حالی که 990000 تاباقیمانده است
حرف شخص خسته :
[ شنبه 89/10/25 ] [ 9:54 عصر ] [ شیوانا ]
