لازمه اش اشراف خيلي خوب به اين جور بحثهاست براي اين که خيلي قلمبه سلمبه حرف نزده باشم و پيشنهاد مشخصي داده باشم پيشنهاد مي کنم کتاب «فرادستي و فرودستي در زبان» نوشته مريم پاک نهاد جبروتي را بخوني. اين خانم علائق و ايده هايي مثل تو داشته و آنها را در پايان نامه اش دنبال کرده و در نهايت آن را به صورت کتاب منتشر کرده (انتشارات گام نو). همين انتشارات کتاب ديگري دارد به نام «زن و زبان». هر دو اين کتابها به اين موضوع مي پردازند که ساختار زبان چقدر مردسالار است و مي داني که انديشه و زبان چه ارتباط تنگاتنگي با هم دارند. دانشمندان زبان شناس زيادي تلاش کرده اند تا اثبات کنند که زبان و انديشه از هم جدا نيستند يعني زبان فقط ابزار تکلم نيست بلکه زبان همان ساز وکار انديشيدن است و در دل ان انسانها مي انديشند. براي مثال در فرهنگي که مردم به موجودي به نام «هَوو» نمي انديشند، اين کلمه هم اصلاً وجود ندارد. بايد دائم تلاش کرد تا فضاي زباني جامعه که در اصطلاح علوم اجتماعي به آن گفتمان مي گويند تغيير کند يعني گفتمان مردسالار جامعه به سوي گفتماني عدالت محور سوق پيدا کند تا زنان به جايگاه حقيقي خود در اين عالم نزديک شوند. اين تلاش شامل نوشتن، پديدآوردن آثار هنري، اقناع دوستان، آشنايان و .. از طريق گفتگوي چارچوب دار و مستدل و نيز قرار گرفتن در جايگاه هاي اجتماعي تاثيرگذار است تا خود وجودت به عنوان يک زن در جامعه ان قدر بدرخشد که قابل انکار نباشي. حالا که اينجا رسيديم به نظرت من زنم يا مرد؟ بگذريم اين دو در حقيقت مهم نيستند. مهم اين است که حق انسان بودن را در شان خود ادا کنيم. زن و مرد را سيستم خلقت به گونه اي آفريده که هريک بي ديگري معنايي ندارد و نمي تواند اظهار استقلال و کمال و برتري نمايد. بنابر اين بر زن بودن خود مفتخر باش همان گونه که از نوشته ات اين بر مي آيد چون مي داني که چه راه دشواري را براي رسيدن به قله در پيش داري و از اين موضوع هراسي در دل نداري.

به هر حال منو ببخش که هميشه طولاني مي نويسم برايت آرزوي موفقيت دارم.